GESCHIEDENIS

Proloog

De aanloop naar Tejater RESTANT is te situeren in KSA-Buggenhout.
Het jaarlijks samen animeren van kampvuuravonden bracht Pol Verest en Geert De Vlieger op het idee om eens een heus toneelstuk op de planken te brengen met de jeugdbeweging.
In mei 1981 werd deze droom gerealiseerd. Vijf KSA-leiders en vijf toneelminded vriendinnen brachten onder leiding van regisseur Jos Tilley "Een zoen van miss Urk" op de planken. Deze comedie plezierde zeker het publiek, maar liet bij de acteurs de alom gekende microbe achter. Dit werd enkele jaren later pas echt duidelijk toen de stichting van de toneelvereniging een feit was.

Stichting

De visuele problemen van initiatiefnemer Pol Verest zorgden dat de plannen enkele jaren in de koelkast verdwenen. Het was Jan Van Lier die geïnspireerd door een radiointerview de vlam weer in de pan joeg.  Er werd nu gedacht aan het oprichten van een vereniging die als enige doel het spelen van toneelstukken vooropstelde. Jan Van Lier, Geert De Vlieger, Luc Perdaens en Pol Verest waren de vier enthoesiastelingen die op 24 april 1983 Tejater RESTANT stichtten. In deze periode bleken de Buggenhoutenaren vrij gevoelig voor amateurtoneel. Eén jaar na de Guido gezellen en Cocktail was Tejater RESTANT de derde Buggenhoutse toneelvereniging die boven de doopvont werd gehouden. De collegegroep De Michielsgezellen kreeg met één klap drie concurenten.

Locaties

Toneel spelen is één, een geschikte locatie vinden is vaak niet zo evident.
De eerste productie ging door in het toenmalige collegezaaltje aan de Platte Put. Het tweede seizoen zochten de Restanters hun heil in de ondertussen verdwenen parochiezaal Rerum Novarum. Enkele seizoenen later werd zelfs feestzaal Ter Roest eens gebruikt omdat er in die periode in Buggenhout een schrijnend tekort was aan podiumzalen. Het volgende jaar werd gekozen om twee producties per seizoen te brengen. Gedurende enkele jaren ging de najaarsproductie door in de zaal van de Opstalse Pallieter en met de voorjaarsproductie trok de groep naar De Kollebloem in Puurs. Het Restant-publiek reisde tijdens deze periode wel wat over en weer en ondertussen groeide in Buggenhout het besef dat er wel degelijk een zaalprobleem was. Eens de nieuwe parochiezaal Nicolaas klaar was, vond Tejater RESTANT terug een stek in eigen gemeente.
Gebrek aan stapelruimte voor al het ondertussen verworven materiaal dwong de groep om uit te kijken naar een nog geschiktere locatie. In 1997 kocht de gemeente in Opdorp een gebouw om het verenigingsleven te ondersteunen. Het kreeg 'Cultuurhuis Orangerie' als naam en Tejater RESTANT kon er beschikken over een eigen stapelruimte naast een zaal om te repeteren en de voorstellingen te laten doorgaan.
Gedurende tien jaar kon tejater RESTANT twee producties per seizoen spelen in het Cultuurhuis Orangerie. Tijdens deze periode kon de hele werking in één gebouw doorgaan. Dit was uiteraard een groot voordeel, maar mooie liedjes duren niet lang! Een oud gebouw vraagt onderhoud en af en toe herstelling van wat stuk is! Na enkele jaren begon het dak van de stapelplaats ernstig te lekken en dit probleem werd nooit voldoende au sérieux genomen door het gemeentebestuur.
Er werden enkele pleisters op een houten been gelegd, maar een echte oplossing kwam er nooit. De problemen werden als maar groter en de houding van het gemeentebestuur werd met de tijd bedroevender. Per 1 januari 2007 kreeg Tejater RESTANT van het gemeentebestuur een aangetekend schrijven met het formeel verbod toneelvoorstellingen in de Orangerie te organiseren. Over een alternatief werd in dit bewuste schrijven niets vermeld, dus Tejater RESTANT werd op straat gezet!
Als er geen vaste thuishaven meer is, moet men al zwervend op zoek. Gedurende drie en een half seizoenen werd er veel over en weer gereisd en gingen de producties door in De Pallieter, De Pit, De Wiesbeekhoeve en De Madelon.
Sinds begin 2010 heeft Tejater RESTANT terug een vaste stek, deze keer in De Pallieter in Buggenhout-Opstal. Een groep die werkt vindt heus wel een dak boven zijn hoofd, we hopen enkel dat ons hoofd nu droog mag blijven!

Palmares

In de beginperiode werkte RESTANT samen met KWB-Buggenhout. In het seizoen 88-89 leidde deze samenwerking tot een deelname aan de Fakrea-wedstrijd voor toneel.
Bij de eerste deelname werd Tejater RESTANT reeds als laureaat bekroond. Dit succes bij de eerste confrontatie met andere groepen was voldoende om gemotiveerd te zijn voor deelname aan het Provinciaal Klasseringstornooi.
In 89-90 klasseerde RESTANT zich in 3de categorie met 'De rekening van het kind' van Walter Van den Broeck in een regie van Guido Keppens. Dit resultaat werd bij een eerste deelname als echt goed ervaren. Het bestuur en de groep waren gemotiveerd om de ingeslagen weg verder te zetten.
Viviane Van Stappen regisseerde het apparte 'Hou me vast' van Jules Pfeifer in 92-93. Ondanks hogere verwachtingen werd de groep voor de tweede keer in derde categorie geklasseerd.
In 96-97 regisseerde Viviane Van Stappen het prachtige 'Ons stadje' van T. Wilder. Andermaal verdiende RESTANT 3de categorie.
Voor 2000-2001 engageerde RESTANT Renaat Moeyersoon als regisseur. Er was voelbaar meer ambitie en met 'Die schöne Fremde' van Klaus Pohl werd met overtuiging tweede categorie behaald.
Met deze sterke productie werd tevens de hoofdprijs weggekaapt in het tweejaarlijkse KNTV-tornooi 2001 voor groepen van eerste, tweede en derde categorie.
Het Behalen van het Norbert De Backer-juweel was een extra kers op de taart. Deze trofee hebben wij met fierheid in ontvangst genomen.
In 2005–2006 werd met 'Vrouw in het zand' van Kobe Abe in een regie van Rudy Goes opnieuw derde categorie behaald.
Tijden het seizoen 2009-2010 regisseerde Geert Defour 'Van de brug af gezien' van Arthur Miller. Met deze productie realiseerden we de promotie naar tweede categorie. In het seizoen 2013-2014 bestendigde de Provinciale jury tweede categorie, nadat we andermaal opteerden voor een stuk van Arthur Miller, het ontroerende “Al mijn zonen” in opnieuw een regie van Geert Defour.
In de jaren daarop breidde Tejater Restant zijn werking verder uit. Naast de volwassenenproducties kwamen er nu ook jeugdproducties bij. Vanaf het seizoen 2014-2015 wordt het aantal producties van 2 naar 3 gebracht.
Het brede gamma van genres blijft het handelsmerk van onze vereniging. Komische kleppers zoals “‘Allo’Allo”, “De Collega’s” of “Schone Schijn” worden afgewisseld met pakkende stukken zoals “Yerma” , “Eer de haan kraait” en “De Golf”.
In 2019 beleeft Tejater Restant een heuse wereldpremière met de creatie van “Pallieter”, een stuk geschreven en geregisseerd door Rudy Goes naar het originele werk van Felix Timmermans. Op de première verwelkomen we de kleinzoon van de Vlaamse schrijver.
De coronapandemie maakte helaas ook onze vereniging vleugellam, maar we bleven niet bij de pakken zitten. Met een alternatief programma onder het mom van theaterwandelingen haalden we de band met ons publiek aan.
Voor het seizoen 2021-2022 plannen we niet minder dan 4 nieuwe producties!